محمدباقر آقاميري متولد 1329 در حسين آباد ياسوكند به دنيا آمد. وي فارغ التحصيل رشته نقاش
ي از دانشگاه هنر، فوق ليسانس گرافيك از دانشگاه تهران و دكتراي درجه يك نقاشي ايراني از شوراي عالي فرهنگ و هنر كشور است. آقاميري يكي از تذهيب كاران، طراحان و نقاشان كنوني ايران است كه در سال 1367 برنده مدال طلاي نمايشگاه جهاني هنر در الجزاير شد. شماري از آثار هنري وي در موزه هنرهاي معاصر تهران و موزه شهداي تهران نگهداري مي شود و تعدادي هم به كشورهاي كانادا و انگلستان برده شده است.
از جمله آثار تاليفي وي مي توان به دو كتاب «هنر براي مقطع زير هفت سال» و «خلاصه اي بر نقش پهلوان و پهلواني در نگارگري تاريخ ايران» اشاره كرد. آثارش در زمينه تصويرسازي وترسيم عبارتند از: چندين جلد شاهنامه، ديوان نظامي گنجه اي، ديوان هاي حافظ، سعدي، خواجوي كرماني، شيخ محمود شبستري، دوبيتي هاي باباطاهر، رباعيات خيام، ترانه ها و اشعار محلي، مثنوي مولوي، ترجيع بند هاتف، تركيب بند محتشم، داستان پيامبران، تزئين و ترصيع چند جلد قرآن كريم و ترسيم كتاب پهلوانان نامي ايران. او در سال هاي 49 و 48 و 1347 برنده سه دوره مدال طلاي مسابقات طراحي و نقاشي در دبيرستان هاي ايراني شد و اكنون استاد تذهيب، طراحي و نقاشي در هنرستان تجسمي پسران تهران است و در دانشكده هنرهاي زيبا و دانشگاه هنر به تدريس مي پردازد.
از چه زماني شروع به فعاليت هنري كرديد؟
اين عشق و علاقه از دوران دبستان در من ايجاد شد و فعاليتم را در اين زمينه از همان زمان آغاز كردم و در دوران دبيرستان حركتم و جنب و جوشم در اين عرصه بيشتر و بيشتر شد و بعد از تحصيلات مقدماتي، دوران دبيرستان دارالفنون تهران، وارد دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران در رشته نقاشي مشغول تحصيل شدم و اين كار جزيي از تار و پود من شد تا امروز هم مشغول به اين حرفه هستم و مرتب در بي ينال ها و سمينارها شركت مي كنم و فعاليتم روز به روز مستمر شده است. اين شد زندگي من.
چطور شد گرايش به سمت نقاشي ايراني پيدا كرديد؟
من شخصاً هنرهاي تجسمي ايراني و نقاشي هاي مدرن را خيلي دوست دارم. نقاشي ايراني به دليل ارتباط تاريخي كه با ادبيات مان و عرفان مان دارد جايگاه ويژه اي در ميان كشورهاي دنيا دارد، همان ارتباطي كه من از نظر ادبي توانستم با نقاشي ايراني ارتباط برقرار كنم.
اگر در مجموع نقاشي ايراني كار مي كنم به دليل حسي است كه از اين كار به من دست مي دهد. نقاشي ايراني بيش از گونه هاي ديگر با من انس دارد. نقاشي ايراني حقانيت و انرژي خاصي دارد.
از نمايشگاه هايي كه گذاشته ايد برايمان بگوييد؟
من ضمن تحصيلات دانشگاهي خودم در سن 22سالگي به مجارستان سفر كردم و اولين نمايشگاه از نقاشي هايم را در مجارستان برپا كردم و بعد از آن در انگلستان ضمن تحصيل، در پاكستان، بنگلادش، الجزاير، كانادا، چين، امريكا (سياتل)، تاجيكستان، جمهوري آذربايجان، مالزي، قبرس، آفريقاي جنوبي (پرتوريا – كيپ تاون)، امريكا (نيويورك – واشنگتن)، سوئيس، امريكا (لس آنجلس)، هندوستان و بيش از پنجاه نمايشگاه در كشورهاي مختلف دنيا داشته ام.
با چه اساتيدي كار كرده ايد؟
من در كنار تحصيلات آكادميك خود سال ها از محضر استادان بنام ايران بهره بردم. مرحوم استاد محمدعلي زاويه (نقاشي ايراني) و مرحوم استاد نصرت الله يوسفي (تذهيب)، استاد حسين الطافي (گل و مرغ)، استاد محمود فرشچيان، استاد شيدل (نقاشي آكادميك) كه هركدام از مفاخر ذوق و هنر كشور هستند.
اهميت برگزاري جشنواره تجسمي فجر در چه چيزهايي است؟
در اين سال ها جاي رويدادي همچون جشنواره تجسمي فجر خالي بود و حالاكه شاهد برگزاري دومين دوره آن هستيم. مي بينم اين اتفاق باعث تقلاو تكاپوي انديشه همچنين شور و شوقي در ميان هنرمندان شده است. برگزاري دوسالانه ها و جشنواره ها در كشور ما اتفاق بسيار خوبي است چرا كه كشور ما به لحاظ هنري، كشوري غني است و اينگونه مي توان از تلاش هنرمندان تقدير كرد. هنرمندان ما بسيار توانا هستند و از سوي ديگر فضاي بسيار خوبي براي ارائه هنر ما به كشورهاي ديگر دنيا وجود دارد.
موقعيت كنوني هنرهاي ملي و اسلامي ما را چگونه ارزيابي مي كنيد؟
از نظر علاقه مندان خيلي خوب است ولي هيچ حمايتي از آنها نمي شود و همه آنها خودجوش هستند. بايد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي يا سازمان هايي كه در زمينه هنر فعال هستند بيشتر از اين علاقه مندان كه اكثريت جوانان هستند حمايت كنند. من نسبت به فرهنگ و هنر ارادت خاصي دارم و اين خواسته قلبي من است كه متوليان امر توجه بيشتري نسبت به اين مسائل داشته باشند.
چگونه با حفظ هويت فرهنگي، هنر ملي ما مي تواند با جهان خارج ارتباط برقرار كند؟
هنر ما ملي است. فضاهاي عرفاني، فلسفي و تاريخي همه در اين رشته جاي مانور دارد، يك اله مان هاي خاصي در كار نقاشي ايراني است كه در دنيا منحصر به فرد است. بنده سالهاست كه در جشنواره هاي بين المللي شركت مي كنم و شاهد علاقه وافر علاقه مندان در سراسر دنيا به هنر ايراني هستم كه خيلي توجه خاصي به هنر ما نشان مي دهند، اگر ما بتوانيم اين قضيه را رشد دهيم مي تواند يك نوع اشاعه فرهنگ باشد براي جهانيان، ما سلاح صادر نمي كنيم ما فرهنگ صادر مي كنيم.
آيا رهنمودي براي هنرمندان نگارگر بخصوص جوانان هنرمندي كه در راه نقاشي ايراني تلاش مي كنند داريد؟
هنر ما هويت ماست، جوانان علاقه مند به هنر ما اول از همه سعي كنند كه براي ماديات كار نكنند يا براي نمايش و خودنمايي، براي دل خودشان، براي روح خودشان عاشقانه كار كنند، براي هنر كار كنند و دوم اين كه مطالعه داشته باشند تمام متوني كه در رابطه با هنر تمام دنياست را مطالعه كنند بويژه هنر و ادبيات كشور عزيز خودمان و اگر با عشق كار كنند در آينده در كارشان موفق بوده و قادر به بيان افكار و انديشه هايشان به شيواترين و زيباترين شكل خواهند بود.
نهايت آرزوي هنري شما چيست؟
نهايت آرزويم اين است كه هنر و ارزش هاي ملي ما نيز در كشور به زيبايي تمام اشاعه پيدا كند، نشان داده شود و حمايت شود و جوانان هنرمند ما مايوس نباشند و با ميل و رغبت كار كنند تا به كمال توان خود برسند چرا كه نگارگري رايگان به دست نمي آيد اما اگر با تلاش به دست آمد بسيار ارزشمند و ماندگار است.
منبع : روزنامه ایران