پناه دو عالم

پناه دو عالم                            پناه حسین است

**********

همان که به سویش                 نگاه حسین است

**********

                          بود دست طفلان به دامان عباس   

                                                      رسیده زغصه به لب جان عباس

                         بر آنها روان اشک چشمان عباس

                                                        که تشنه لب خیمه گاه حسین است

**********

                    چو شد سوی میدان ز خیمه فغان خاست

                                                     ز طفلان نوای عمو الامان خاست

                   حسین تا که او رفت ز جا ناگهان خاست

                                                       که ا ندر پی اش اشک وآه حسین است

**********

                       عجب محشری در وداعش بپا شد

                                                          عجب اشک و آهی روان بر سما شد

                        تو گویی ز جسم حرم جان جدا شد

                                                         که مجذوب رویش نگاه حسین است

**********

                    چو زینب نبیند دگر راه چاره     

                                                           کند دیده گریان به میدان نظاره

                    که آید ز علقم برادر سواره 

                                                          فضا تیره از اشک و آه حسین است

**********

                   زمانه نبیند دگر مثل عباس 

                                                        زمادر نزاید پسر مثل عباس

                  نه در آسمان است قمر مثل عباس

                                                        حرم غرقه نور ماه حسین است

**********

             ز رزمش به میدان عدو  در  هراس است

                                                  به جسم عدو ترس از او چون لباس است

            حرم از قدومش پر از عطر یاس است

                                                که شیر دلیر سپاه حسین است