کسی که عاشق چشمان مست دریا شد
پرید سمت خدا سمت عشق زیبا شد
چه سرنوشت غریبی /طلوع کن خورشید
خدا نوشته تورا تا که آب رسوا شد
شبیه حضرت خورشید آسمانی بود
که رود تشنه شد و غرق در معما شد
غروب تلخ علی اکبر (ع)آسمان پژمرد
شکست پشت پدر درد عشق معنا شد
پرید روح پیمبر زمین ترک برداشت
دوباره مثل خدا کربلا چه تنها شد.