چون میر کربلا به صف کربلا رسید
هنگام درد و محنت و کرب و بلا رسید
از پشت زین به روی زمین چون نزول کرد
پای زمین به دامن عرش علا رسید
آن ماه چون پیاده شد از اسب پیلتن
بر گوش او زهاتف غیب این ندا رسید
کامروز روز وعده عهد الست توست
آماده شو که موسم صبر و رضا رسید
در نینوا چو منزل شاه حجاز شد
اهل عراق را مگر از نو نوا رسید؟
چون کوفیان زآمدنش باخبر شدند
گفتند البشاره که مهمان ما رسید!
پس او به ناله گفت به مردان کاروان
برپا کنید خیمه که حکم قضا رسید
یثرب کجا، حجاز کجا، کربلا کجا
انجام کار ما زکجا تا کجا رسید
گفتا به خواهرش که به منزل رسیده‌ایم
آسوده باش رنج تو را انتها رسید
اینجاست وعده‌گاه تو و قتلگاه من
از بهر من بلا و تو را ابتلا رسید
از این زمین به منزل دیگر نمی‌رویم
هرچند زاهل کوفه به ما نامه‌ها رسید
"ذاکر " خموش باش که اجر تو با خدا
عفو و گناه و بخشش جرم و خطا رسید