مسجد زاوغان در شمال محله زاوغان سمنان و در ميان باغ‌هاي سرسبز واقع شده است. اين مسجد که از بناهاي قرن دوم هجري و مربوط به دوره تسلط علويان در اين سرزمين است، به همت سيد ضياءالدين محمد، فرزند و جانشين سيد زين‌الدين علي صالح پسر عبيدا... بن حسين اصغر بن امام زين‌العابدين (ع) بنا شده است.
مصالح ساختماني که در اين مسجد به کار رفته آجر، گچ، سنگ و خشت خام است. مسجد جامع زاوغان شامل ايواني بلند است که ارتفاع آن بيش از ده متر است و رو به مشرق قرار دارد. در طرفين ايوان، دو گوشوارة دو طبقه ساخته شده که سقف گوشوارة زيرين دست چپ ايوان، فرو ريخته است. در سمت راست ايوان، دو ستون خشتي بلند، قطور و مخروبه به چشم مي‌خورد.
آنچه از اين مسجد باقي مانده يکي هم قوس بلند ايوان است که داراي تزئينات آجري به صورت مربع‌هاي کوچک و بزرگ و تو در تو است. آثار خرابة اين مسجد هم اکنون در سمت غربي نهر ميان زاوغان نمودار است.
