ای بیومه نوم مولا تو ایدیدی که دیه
ارسل از عشق حسین سرزیر بیدک از تیه
مثل ایسو نیزدن سینه یه هفته کل سال
هم صفر هم ما محرم دل زغم بی پرملال
موکب ایمه از ولات سن همه بر سر زنون
کاید سردار بی جلو پوسر همه بیدن زنون
از منه سن سینه ایزن تا رسن حسینیه
صف منظم بی اوسو نیخواس سپا و امنیه
شو دهه کی می ایخوسید؟همه شون بیدن دیار
سرخ سرخ بیدن تیل از ارس می دنگ انار
خیره الله من الخلق ابی شعر وزین
خونده بی مرحوم میر فاضل به یه لحن حزین
صبح رو سیاه ((نوحه ای که در شب عاشورا خوانده می شد))
صبح ری سه نوحه ی شو دهه بیدک اوسو
خوندمش مو سی یکی دیدم پیا ووبی پهو
گو چه خوندی خین اومه با خوندنت من ای دلم
یاد زیتر کردم و یادم اومه از منزلم
صبح ری سه گر بخونم مو خلل من شعرمه
ایگمش سیتون بدونین تا به زیتر مهرمه
ای صبح رو سیاه زچه رو میشوی سپید
فردا حسین تشنه زبان میشود شهید .....
بعد وُ باقله پزا بیدک و نون حونه ای
باقله ی پیدن زده قد یه پنجه دونه ای