عنوان كتاب: ديوان حافظ
بخط وصال شيرازي (1197-1262هـ.ق)
چاپ اول/ تهران آذر 1387
انتشارات فرهنگستان هنر
"پگاه شکسته نويسي از پايان خستگي خط آغاز مي شود. آنچه از کلک مرتضي قليخان شاملو و سيد شفيعا نهال طراوت يافت و با دست تواناي درويش طالقاني سر به سامان حيرت نهاد، تنها خط خوش و خوشنويسي که نه، بل خلعتي بود به خلعتي آراسته توأمان رهايي و رواني. شگفتا شکسته درست شد.
اين بار خط، خود نسيم و مسافري بود بر صحن سپيد کاغذ به قصد ماندن مانده که اقصاي مقصدش خيال خواهندگان بود. مگر نه خيال خالي از خلل شعر است. باري شکسته شعر شد... شعري وراي فحواي ادبي اش.
امن عيش شعر فارسي خط شکسته است. نه به گمان حقير که به گواه گذشته، بسياري از آثار شکسته نويسان اعم جنگ‌ها، بياضها، قطعات و کتابتها مشمول و مجنون شعر است. گويا شعر مأواي خود را يافته است. از بزرگترين شاعران پارسي گو يکي خواجه شيراز است. گفتار مبرا از عيب لسان الغيب فراوان هم و غم قلم خوشنويس ديده و شکسته نويسي پيش هم زياده از شکسته نويسان در طول عمر حرفه اي خود حداقل يکبار ديوان خواجه شيراز را قلمي نموده اند (تنها سيدعلي نياز پنج دفعه) لکن نسخه پيش رو مصداق اخص خاص است. ديوان کامل حافظ شيراز بخط شکسته وصال شيرازي."
اين سرآغاز ديباچه دوم بود که استاد مجتبي ملکزاده (شکسته نويس معاصر) به قلم خويش بر طبع اول اين کتاب نفيس نگاشته اند. دکتر محمد جعفر ياحقي استاد دانشگاه فردوسي مشهد در ديباچه اول با عنوان "از فارس تا خراسان" آورده‌اند:
"سخن شيرين و شورانگيز حافظ في حد ذاته کافي بود که در همه جا هرجا که دلي باشد و دلداري خوش بدرخشد و يکه سوار سويداي جانها باشد که او خود به چندين هنر آراسته است. حالا اگر هنر ديگري هم بر سري باشد مي شود "نورعلي نور کمشکوه فيها مصباح" اينک سخن از نسخه اي است مصداق بارز "نور علي نور" ديوان حافظ بخط وصال دو هنر تمام از دو هنرمند تمام از کانون هنر و ادب ايران، شيراز."
دو ديباچه مذکور، بر چاپ نخست اين کتاب نوشته شده است. اصل نسخه نيز ديباچه اي به نثر دارد که گويا از محمد گل اندام است. 220 برگ19.5*14.3سانتي متري دارد که متنها در قالبي 14 سطري به ابعاد 14*6.5 سانتي متر تنظيم شده است. "دو صفحه اقل و دوصفحه 7 و8 مرصع به طلا و لاجورد، زنگار و سفيدآب، داراي دو سرلوح مرصع، ميان سطور اين چهار صفحه طلا اندازي دندان موشي تمام صفحات داراي ستون بندي و مجدول به طلا و مشکي و لاجورد، دو طرف مقطع هر قصيده و غزلي گل و بوته اندازي شده با تصوير يک مرغ، که حاشيه اي، داخل جلد در زمينه لاکي يک شاخه گل نرگس، قطع پستي"
اين کتاب چاپ عکسي از يکي ديگر از شاهکارهاي هنرمندان نامدار و بي‌نام و نشان اين سرزمين است که به مناسبت گردهمايي مکتب شيراز در آذر 1387 رونمايي شد. اين نسخه از ديوان حافظ به تشخيص آقاي علي اصغر حکمت، به خط وصال شيرازي است.
ميرزا محمد شفيع معروف به ميرزا کوچک شاعري خوشنويس و خوشنويسي شاعر و اهل دل و دين و دانش بود. تخلص شعري اش را که مهجور بود با پيوستن به عارف بزرگ آن روزگار ميرزا ابوالقاسم شيرازي معروف به ميرزاي سکوت به وصال تغيير مي دهد. در خطوط شکسته، تعليق، نسخ، رقاع و نستعليق استاد بود.
اين کتاب به قطع و اندازه اصلي چاپ شده است و کوشش وافري شده است که تا حد امکان به اصل شبيه باشد. بي گمان با ديدن اين کتاب درخواهيد يافت که نسخه اصل نه تنها حاصل بزرگاني چون خواجه و وصال شيرازي است که نام نقاشان و تذهيب کاران، جلدساران و کاغذسازان و هنرمندان بزرگ ديگري است که نه به نام که به نان هم نرسيده اند؛ در چاپ کتاب نيز بجز استاد ملکزاده، هنرمندان ديگري دست داشته‌اند. اين کتاب بيهوده زيبا نيست.
بخط وصال شيرازي (1197-1262هـ.ق)
چاپ اول/ تهران آذر 1387
انتشارات فرهنگستان هنر
"پگاه شکسته نويسي از پايان خستگي خط آغاز مي شود. آنچه از کلک مرتضي قليخان شاملو و سيد شفيعا نهال طراوت يافت و با دست تواناي درويش طالقاني سر به سامان حيرت نهاد، تنها خط خوش و خوشنويسي که نه، بل خلعتي بود به خلعتي آراسته توأمان رهايي و رواني. شگفتا شکسته درست شد.
اين بار خط، خود نسيم و مسافري بود بر صحن سپيد کاغذ به قصد ماندن مانده که اقصاي مقصدش خيال خواهندگان بود. مگر نه خيال خالي از خلل شعر است. باري شکسته شعر شد... شعري وراي فحواي ادبي اش.
امن عيش شعر فارسي خط شکسته است. نه به گمان حقير که به گواه گذشته، بسياري از آثار شکسته نويسان اعم جنگ‌ها، بياضها، قطعات و کتابتها مشمول و مجنون شعر است. گويا شعر مأواي خود را يافته است. از بزرگترين شاعران پارسي گو يکي خواجه شيراز است. گفتار مبرا از عيب لسان الغيب فراوان هم و غم قلم خوشنويس ديده و شکسته نويسي پيش هم زياده از شکسته نويسان در طول عمر حرفه اي خود حداقل يکبار ديوان خواجه شيراز را قلمي نموده اند (تنها سيدعلي نياز پنج دفعه) لکن نسخه پيش رو مصداق اخص خاص است. ديوان کامل حافظ شيراز بخط شکسته وصال شيرازي."
اين سرآغاز ديباچه دوم بود که استاد مجتبي ملکزاده (شکسته نويس معاصر) به قلم خويش بر طبع اول اين کتاب نفيس نگاشته اند. دکتر محمد جعفر ياحقي استاد دانشگاه فردوسي مشهد در ديباچه اول با عنوان "از فارس تا خراسان" آورده‌اند:
"سخن شيرين و شورانگيز حافظ في حد ذاته کافي بود که در همه جا هرجا که دلي باشد و دلداري خوش بدرخشد و يکه سوار سويداي جانها باشد که او خود به چندين هنر آراسته است. حالا اگر هنر ديگري هم بر سري باشد مي شود "نورعلي نور کمشکوه فيها مصباح" اينک سخن از نسخه اي است مصداق بارز "نور علي نور" ديوان حافظ بخط وصال دو هنر تمام از دو هنرمند تمام از کانون هنر و ادب ايران، شيراز."
دو ديباچه مذکور، بر چاپ نخست اين کتاب نوشته شده است. اصل نسخه نيز ديباچه اي به نثر دارد که گويا از محمد گل اندام است. 220 برگ19.5*14.3سانتي متري دارد که متنها در قالبي 14 سطري به ابعاد 14*6.5 سانتي متر تنظيم شده است. "دو صفحه اقل و دوصفحه 7 و8 مرصع به طلا و لاجورد، زنگار و سفيدآب، داراي دو سرلوح مرصع، ميان سطور اين چهار صفحه طلا اندازي دندان موشي تمام صفحات داراي ستون بندي و مجدول به طلا و مشکي و لاجورد، دو طرف مقطع هر قصيده و غزلي گل و بوته اندازي شده با تصوير يک مرغ، که حاشيه اي، داخل جلد در زمينه لاکي يک شاخه گل نرگس، قطع پستي"
اين کتاب چاپ عکسي از يکي ديگر از شاهکارهاي هنرمندان نامدار و بي‌نام و نشان اين سرزمين است که به مناسبت گردهمايي مکتب شيراز در آذر 1387 رونمايي شد. اين نسخه از ديوان حافظ به تشخيص آقاي علي اصغر حکمت، به خط وصال شيرازي است.
ميرزا محمد شفيع معروف به ميرزا کوچک شاعري خوشنويس و خوشنويسي شاعر و اهل دل و دين و دانش بود. تخلص شعري اش را که مهجور بود با پيوستن به عارف بزرگ آن روزگار ميرزا ابوالقاسم شيرازي معروف به ميرزاي سکوت به وصال تغيير مي دهد. در خطوط شکسته، تعليق، نسخ، رقاع و نستعليق استاد بود.
اين کتاب به قطع و اندازه اصلي چاپ شده است و کوشش وافري شده است که تا حد امکان به اصل شبيه باشد. بي گمان با ديدن اين کتاب درخواهيد يافت که نسخه اصل نه تنها حاصل بزرگاني چون خواجه و وصال شيرازي است که نام نقاشان و تذهيب کاران، جلدساران و کاغذسازان و هنرمندان بزرگ ديگري است که نه به نام که به نان هم نرسيده اند؛ در چاپ کتاب نيز بجز استاد ملکزاده، هنرمندان ديگري دست داشته‌اند. اين کتاب بيهوده زيبا نيست.