بررسي تاريخچه خط و نگارش نشان مي دهد که خط به عنوان نخستين وسيله ارتباط انسان بر الواح گلين و ديوار غارها نقش بست و در کنار ارتباط تصويري براي بازتاب اندیشه به ياري بشر آمد و ماندگار شد، تا جايي که امروز به عنوان کهن ترين هنر تاريخ بشري از آن ياد مي کنيم. هرچند که در آغاز، انسان هاي نخستين، خط را به عنوان وسيله ارتباط و نياز اوليه پديد آورده و به خدمت گرفتند اما در گذر زمان، نگارش خط سير تکاملي يافت و جزيي از زندگي روزمره انسان شد، چنانکه امروزه نيز با همه پيشرفت هاي صنعت چاپ، اهميت خط و نگارش حفظ شده است. جاي بسي خرسندي است که اين هنر کهن در کشور ما به عنوان بخش مهمي از مهد تمدن جهان مرتبه والاي خود را حفظ کرده و طي دو دهه اخير در مسير کمال و تعالي به دگرگوني ها و نو آوري هاي بديعي دست يافته است.
خط زيبا براي هر کس به تناسب منزلت و پايگاه اجتماعي اش به کار مي آيد و به لحاظ ماهيت ساده و بي پيرايه اش هنري مردمي است.
خوشنويسي موهبتي است که در ذات و جوهر خود تکامل و تعالي و رستگاري انساني را نهفته دارد و اگر چه يک اثر خوشنويسي قبل از هرچيزي زيبايي حروف چشم را مي نوازد. اما اين نوازش و جذابيت نقطه آغازي است براي پرواز انديشه و خرد که کمتر هنري در نشر پيام و انتقال مفاهيم اجتماعي و اخلاقي و اشاعه انديشه هاي بزرگان تا اين حد مؤثر بوده است.
خوشنويسان را مي توان حافظان و ناشران فرهنگ و ادب سرزمين خود به شمار آورد که با داشتن دو ويژگي بارز و مهم خود: نخست استعداد، توانايي و خلاقيت و ديگري فضيلت و معنويت هاي فردي و دروني، هنر خود را از مرز رمان عبور داده و تا جاودانگي به اوج رسانيده اند و اين کيفيت در هنرمندان، از جوهر عشق مايه مي گيرد و تا کسي در اين وادي عشق نورزد راه کمال نمي پويد و کامياب نمي شود و ماندگار نخواهد شد.
به اميد روزي که شاهد رشد و ترقي اين هنر شريف در بين افراد جامعه بخصوص جوانان با استعداد و تحصيل کرده اين مرز و بوم باشيم چرا که به گفته مولا علي(ع) که فرمودند: اي صاحبان آداب، نيکويي خط را بياموزيد، زيرا که زيبايي خط بر اهل ادب و دانش زينت است، براي اغنيا آرايش جمال و براي محتاجان بهترين کسب هاست.
و يا اين کلام عزيز از ايشان که: خط نيکو زبان دست است و روشني درون که اگر از تيرگي ها پاک گردد خط نيکو مي آيد.
خوشنويسي موهبتي است که در ذات و جوهر خود تکامل و تعالي و رستگاري انساني را نهفته دارد و اگر چه يک اثر خوشنويسي قبل از هرچيزي زيبايي حروف چشم را مي نوازد. اما اين نوازش و جذابيت نقطه آغازي است براي پرواز انديشه و خرد که کمتر هنري در نشر پيام و انتقال مفاهيم اجتماعي و اخلاقي و اشاعه انديشه هاي بزرگان تا اين حد مؤثر بوده است.
خوشنويسان را مي توان حافظان و ناشران فرهنگ و ادب سرزمين خود به شمار آورد که با داشتن دو ويژگي بارز و مهم خود: نخست استعداد، توانايي و خلاقيت و ديگري فضيلت و معنويت هاي فردي و دروني، هنر خود را از مرز رمان عبور داده و تا جاودانگي به اوج رسانيده اند و اين کيفيت در هنرمندان، از جوهر عشق مايه مي گيرد و تا کسي در اين وادي عشق نورزد راه کمال نمي پويد و کامياب نمي شود و ماندگار نخواهد شد.
به اميد روزي که شاهد رشد و ترقي اين هنر شريف در بين افراد جامعه بخصوص جوانان با استعداد و تحصيل کرده اين مرز و بوم باشيم چرا که به گفته مولا علي(ع) که فرمودند: اي صاحبان آداب، نيکويي خط را بياموزيد، زيرا که زيبايي خط بر اهل ادب و دانش زينت است، براي اغنيا آرايش جمال و براي محتاجان بهترين کسب هاست.
و يا اين کلام عزيز از ايشان که: خط نيکو زبان دست است و روشني درون که اگر از تيرگي ها پاک گردد خط نيکو مي آيد.