مدرسه خان از جمله بناهاي مدارس معروف و بزرگ علوم فقهي دوران صفويه مي باشد که در محله اسحاق بيگ شيراز واقع گرديده است ؛ اين بنا به همت الله وردي خان افشار والي شيراز و سپه سالار شاه عباس صفوي بنا گذاشته شد ، پس از مرگ ايشان پسرش سردار نامي ايران ، امام قلي خان در سال 1024 هجري قمري کار بنا را به اتمام رسانده ، زير بناي اين محل که به سبک بناهاي درون گرا ساخته شده 7686 متر مربع مي باشد که در زميني به مساحت 5003 متر مربع در دو طبقه بنا گرديده است ، اين بنا داراي يکصد حجره جهت اسکان طلاب بوده که در حال حاضر هفتاد هجره به جاي مانده و نيز صحن مدرسه با يک حوض هشت گوش در مرکز و 4 باغچه در چهار طرف آن به همراه درختان نارنج و نخل مزين گرديده است ، طول صحن 51 متر و عرض آن 45 متر مي باشد .
سردر ورودي با تزئينات بسيار عالي و ارتفاع چشم گير ، با کاشي هاي هفت رنگ تزيين شده و گل بوته هاي روي کاشي ها از جمله شاهکارهاي هنر و معماري و کاشي کاري بوده همچنين بالاي سردر، يک کتيبه با خط ثلث عالي و با قلم درشت نوشته شده که بيانگر ذوق والاي هنر مند ايراني است .
دالان ورودي مدرسه به شکل هشتي با سقفي که با شکل زيبا به صورت گنبدي با کاشي لاجوردي آبي و گل بوته هاي زيبا مزين شده است .
در زمان ساخت و تا عصر زنديه در طرفين جبهه غربي مدرسه دو گلدسته بلند آجري با تزيينات و کاشي کاري مفصلي وجود داشته که به دليل مسلط بودن بر ارگ حکومتي کريم خان زند ويران گرديده است ، کاشي کاريهاي سقف مدرسه مثل مسجد شيخ لطف الله در اصفهان مي باشد ، در حاشيه سقف آيات قرآني با خط ثلث عالي وجود دارد که در کتيبه آن به سال 1024 هجري قمري نگاشته شده ، بالاي دالان ، تالار وسيعي است که روزگاري حکيم ملاصدرا ملقب به صدرالمتألهين فلسفه اشراق در آن تدريس ميکرده است .
در 4 سمت حياط 4 طاق نماي بلند با کاشي کاري مزين شده است که فقط سر در غربي آن به تازگي مرمت گشته است