در عطش دیدارت ثانیه‌ها را می‌شمارم
تو در کجای این سرزمین ایستاده‌ای، کاش صدایم به گوش باد می‌رسید!
به انتظارت نشسته‌ام، در کوچه‌های فراموشی!
انتظار نقره‌ایم کی به پایان خواهد آمد؟
تو از فراسوی کبودی آسمان می‌آیی و من منور خواهم شد از درخشش وجودت.
زمان فراقت چه دیر می‌گذرد!