مثل باران بی‌ریا و ساده‌ای
چون دعا، مهمان هر سجاده‌ای
باز هم می‌آیی از یک راه دور
شهر را پر می‌کنی از عطر و نور
سبز می‌رویی میان قلب‌ها
عطر گل‌ها را تو می‌بخشی به ما
چشم خواب آلوده را تر می‌کنی
غصه‌ها را زود پرپر می‌کنی
می‌شوی هم‌صحبت پروانه‌ها
می‌نشانی عشق را در خانه‌ها
با تهی‌دستان محبت می‌کنی
شادمانی را تو قسمت می‌کنی
پیشوازت ماه می‌آید ز اوج
نور می‌ریزد به پایت موج موج
انتظارت همدم دیرین ماست
حرف‌هایت صحبت شیرین ماست
زودتر ای کاش بازآیی ز راه
گل می‌کنی چون ماه در باغ نگاه