صوفی معتقد است نبايد اين تصور ميان هنرمندان حاكم شود كه تئاتر دفاع مقدس را در نمايش صحنه‌های جنگ محدود كنيم، زيرا اين گونه از نمايش ابعاد متنوعی دارد كه می‌تواند زمينه‌های خلاقيت در نمايشنامه‌نويسی را فراهم كند.
«محمدهادی صوفی»، كارگردان تئاتر، با بيان مطالب فوق اظهار كرد: تئاتر دفاع مقدس نمايشی باارزش از ايثارگری رزمندگان ماست و كار كردن در اين زمينه بسيار مشكل و پيچيده است.
وی در ادامه افزود: توجه به پايه‌های بنيادی هنر نمايش بايد توسط پژوهشگران ايجاد و به وسيله هنرمندان عملی شود. متأسفانه برخی از هنرمندان اين عرصه گمان می‌كنند موفقيت يك نمايش تنها در اجرای صحنه‌ای خلاصه می‌شود، در حالی كه اگر پايه‌های اصلی اين هنر به درستی بنا نهاده نشود، كار با مشكلات عديد‌ه‌ای پيش خواهد رفت.
صوفی متذكر شد: بسياری از هنرمندان نيز به اجرای كارگاهی اعتقاد دارند كه به عقيده من اين نوع اجرا به هيچ عنوان برای تئاتر دفاع مقدس مناسب نيست، زيرا تئاتر دفاع مقدس نيازمند پژوهش و بررسی‌های مستندگونه در حيطه جنگ است.
حصول نتيجه مطلوب نيازمند كارگا‌ه‌های آموزشی، آسيب‌شناسی تئاتر دفاع مقدس، تخصيص بودجه‌های لازم و از همه مهم‌تر در اختيار قرار دادن سالن برای اجرای عمومی است.
وی در تكميل مطالب فوق عنوان كرد: علاوه بر اين عده‌‌ای گمان می‌كنند تئاتر دفاع مقدس در نمايش صحنه‌های جنگ خلاصه می‌شود، در حالی كه جنگ تبعات بسيار زيادی داشته و پرداختن به جوانب اجتماعی و فرهنگی آن نيز می‌تواند شرايط مساعدی را برای نگارش نمايشنامه‌های خلاق فراهم كند.
اين كارگردان تصريح كرد: طی چند سال اخير تعداد نمايش‌هايی كه در عرصه تئاتر دفاع مقدس روی صحنه رفته و اتفاقاً موفق هم بوده، انگشت‌شمارند. بايد دلايل اين اتفاق را بررسی كرد و يك آسيب‌شناسی توسط متخصصان امر صورت بگيرد.
صوفی تصريح كرد: به عنوان مثال «خنكای ختم خاطره» يكی از نمايش‌هايی است كه توانست موفقيت‌های بسياری را در اين عرصه كسب كند، اما تعداد اين گونه از نمايشنامه‌ها بسيار اندك است، در حالی كه بايد سالانه به طور ميانگين بيش از 10 نمايش موفق در حوزه دفاع مقدس روی صحنه برود.
اين كارگردان در پايان خاطرنشان كرد: ما هنرمندان خلاقی در حوزه نمايشنامه‌نويسی داريم كه بايد به مسير درست هدايت شوند و كارهای خوبی در اين عرصه خلق كنند. حصول چنين نتيجه‌ای در وهله اول نيازمند كارگا‌ه‌های آموزشی، آسيب‌شناسی تئاتر دفاع مقدس، تخصيص بودجه‌های لازم و از همه مهم‌تر در اختيار قرار دادن سالن برای اجرای عمومی است.
صوفی معتقد است نبايد اين تصور ميان هنرمندان حاكم شود كه تئاتر دفاع مقدس را در نمايش صحنه‌های جنگ محدود كنيم، زيرا اين گونه از نمايش ابعاد متنوعی دارد كه می‌تواند زمينه‌های خلاقيت در نمايشنامه‌نويسی را فراهم كند.