سیدحسن موسوی در مراسم رونمایی از ثبت ملی آیینهای عزاداری بازار تاریخی تبریز اظهار کرد: در مجمع جهانی که از همهی ادیان در آن حضور داشتند و جمع شیعه در آن جزو اقلیتها بود، این مراسم به ثبت رسید که بهجز معجزه نمیتوان برای آن علت دیگری جست.
وی ادامه داد: فریضهی حج که مربوط به تمام مسلمانان جهان است، محدود به زمان و مکان خاصی بوده، ولی مناسبتهای حسینی و فرهنگ عاشورایی در تمام دنیا جای خود را پیدا کرده است.
وی با بیان اینکه باید عاشقان واقعی امام حسین (ع) منتظران حقیقی امام زمان (عج) شوند، گفت: برداشت شخصی من این است که ظهور حضرت حجت (عج) بستگی به گسترش فرهنگ عاشورایی دارد.
او بیان کرد: بهترین مصداق برای پی بردن به عظمت روحی ملت آذربایجان، همین بازار تاریخی و ارزشهای معنوی این مکان است. هیچ بازاری در نظام هستی معاملهاش پرسودتر از معامله با خداوند و ائمه معصومین (ع) نیست.
موسوی با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران با میلیونها اثر ملموس و موضوعات معنوی ناملموس جزو بهترینهای دنیاست، افزود: اینکه جمهوری اسلامی ایران مانند فلان کشور بیهویت، فقط یک سهمیه برای ثبت جهانی در سال داشته باشد، بیانصافی است. دو اثری که امسال برای ثبت جهانی از طرف جمهوری اسلامی ایران به مجمع جهانی معرفی شدند، مسجدجامع عتیق اصفهان و گنبد کاووس بودند.
در پایان این مراسم از کتاب مجموعه قوانین و مقررات میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری رونمایی شد. همچنین از برترینهای میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی و مداحان پیشکسوت استان با اهدای لوح تقدیر تجلیل به عمل آمد.
مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری آذربایجان شرقی نیز در این مراسم گفت: این استان مقام نخست جذب گردشگر خارجی را دارد.
تراب محمدی ادامه داد: بازار تاریخی تبریز از دیرباز محل هیأتهای حسینی بوده است، اجرای این عزاداریها که در زمان صفوی در اوج بودند تا امروز ادامه دارد.
وی با اشاره به ثبت ملی آیینهای عزاداری بازار تاریخی تبریز، اظهار امیدواری کرد که در آیندهی نزدیک، فرش تبریز به همت مسئولان ثبت جهانی شود.
سیدابولفضل مصطفایی - مداح اهل بیت (ع) - نیز گفت: 27 دسته در مناسبتهای مختلف در بازار بزرگ تبریز گرد هم میآیند و عزاداری میکنند. این دستهها در سه جوخهی سینهزنی، زنجیرزنی و زنجیرزنان عجم (که مختص آذربایجان است) و اصطلاحا «جوغه» نامیده میشود، با نغمههای مخصوص برای سالار شهیدان عزاداری میکنند. دستههای حسینی در این مکان تاریخی دارای علمها و پرچمهای خاصی هستند، پرچمهایی که قدمت آنها به پیش از دورهی قاجار میرسد.
او با اشاره به اجرای برخی آیینهای عزاداری از جمله حضور یکی از معممان پیشاپیش دستههای عزاداری، افزود: این رسم به عظمت هیأتهای حسینی میافزود؛ ولی متأسفانه فراموش شده است.
وی ادامه داد: فریضهی حج که مربوط به تمام مسلمانان جهان است، محدود به زمان و مکان خاصی بوده، ولی مناسبتهای حسینی و فرهنگ عاشورایی در تمام دنیا جای خود را پیدا کرده است.
وی با بیان اینکه باید عاشقان واقعی امام حسین (ع) منتظران حقیقی امام زمان (عج) شوند، گفت: برداشت شخصی من این است که ظهور حضرت حجت (عج) بستگی به گسترش فرهنگ عاشورایی دارد.
او بیان کرد: بهترین مصداق برای پی بردن به عظمت روحی ملت آذربایجان، همین بازار تاریخی و ارزشهای معنوی این مکان است. هیچ بازاری در نظام هستی معاملهاش پرسودتر از معامله با خداوند و ائمه معصومین (ع) نیست.
موسوی با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران با میلیونها اثر ملموس و موضوعات معنوی ناملموس جزو بهترینهای دنیاست، افزود: اینکه جمهوری اسلامی ایران مانند فلان کشور بیهویت، فقط یک سهمیه برای ثبت جهانی در سال داشته باشد، بیانصافی است. دو اثری که امسال برای ثبت جهانی از طرف جمهوری اسلامی ایران به مجمع جهانی معرفی شدند، مسجدجامع عتیق اصفهان و گنبد کاووس بودند.
در پایان این مراسم از کتاب مجموعه قوانین و مقررات میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری رونمایی شد. همچنین از برترینهای میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان شرقی و مداحان پیشکسوت استان با اهدای لوح تقدیر تجلیل به عمل آمد.
مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری آذربایجان شرقی نیز در این مراسم گفت: این استان مقام نخست جذب گردشگر خارجی را دارد.
تراب محمدی ادامه داد: بازار تاریخی تبریز از دیرباز محل هیأتهای حسینی بوده است، اجرای این عزاداریها که در زمان صفوی در اوج بودند تا امروز ادامه دارد.
وی با اشاره به ثبت ملی آیینهای عزاداری بازار تاریخی تبریز، اظهار امیدواری کرد که در آیندهی نزدیک، فرش تبریز به همت مسئولان ثبت جهانی شود.
سیدابولفضل مصطفایی - مداح اهل بیت (ع) - نیز گفت: 27 دسته در مناسبتهای مختلف در بازار بزرگ تبریز گرد هم میآیند و عزاداری میکنند. این دستهها در سه جوخهی سینهزنی، زنجیرزنی و زنجیرزنان عجم (که مختص آذربایجان است) و اصطلاحا «جوغه» نامیده میشود، با نغمههای مخصوص برای سالار شهیدان عزاداری میکنند. دستههای حسینی در این مکان تاریخی دارای علمها و پرچمهای خاصی هستند، پرچمهایی که قدمت آنها به پیش از دورهی قاجار میرسد.
او با اشاره به اجرای برخی آیینهای عزاداری از جمله حضور یکی از معممان پیشاپیش دستههای عزاداری، افزود: این رسم به عظمت هیأتهای حسینی میافزود؛ ولی متأسفانه فراموش شده است.