جامه دران یکی از بهترین کتاب های حوزه شعر آیینی است

در ابتدای این مراسم بهروز یاسمی در سخنانی با اشاره به اینکه این اشعار زاییده پایگاه ذهنی و روحی شاعر در موضوع ائمه اطهار(ع) است، اظهار کرد: توجه به ائمه اطهار(ع) در درون مردم ایران نهادینه شده است و این اشعار نیز نشان می‌دهد که این موضوع در لایه‌های نهان ذهن شاعر این مجموعه نیز وجود دارد. یک شاعر می‌تواند در هر مجموعه شعرش و به بهانه‌ای یک شعر آیینی نیز بیاورد اما وقتی این تعلقات و علاقه‌ها به شکل یک کتاب مستقل منتشر می‌شود معنی‌اش آن است که شاعر به آن موضوع تعلق خاطر ویژه‌ای دارد.

یاسمی ادامه داد: از رودکی به بعد همه شاعران ایرانی در آثارشان شعری در باره ائمه داشته‌اند و تقریبا شاعر کلاسیک پارسی‌گوی نداریم که چنین نکرده باشد اما وقتی با یک مجموعه شعر با این مضمون روبرو می‌شویم معنی‌اش آن است که شاعر به نوعی تکلیف خود را با مخاطب روشن کرده است و این برای او وظیفه‌ای هم ایجاد می‌کند.


این استاد دانشگاه افزود: شاعر این مجموعه سعی کرده خود را میان دو طیف مخاطب قرار دهد؛ اول مخاطبی که پایگاهش حسینیه‌ها و هیئت‌ها هستند و دوم مخاطبی که به شیوه‌ای خاص و روشنفکرانه به مقوله آیین و دین و در شعر می‌نگرد. بیابانکی در اشعار آیینی‌اش میان این دو طیف مخاطب راه می‌رود و به خاطر همین در سرایش اشعارش نمی‌تواند کاملا دست به دامن هر کدام از این گروه‌ها شود. او از این به بعد برای خارج شدن از این قالب هیجانی در شعرش کار سختی را پیش رو دارد.

یاسمی ادامه داد: اگر قرار است که بیابانکی از برخی عبارت و اصطلاحات و مضامین بعضا کم جان برای سرایش این اشعار استفاده ببرد، باید از او انتظار داشت پس از این این مساله را تکرار نکند و از سوی دیگر روابط زبانی را نیز باید بیش از این مورد توجه قرار دهد.

هر شعر خودش می‌گوید برای چه سروده شده است

در ادامه این مراسم اسماعیلی امینی نیز در سخنانی با اشاره به اینکه وقتی صحبت از شعر مذهبی می‌شود باید دید که هدف از سرایش این اشعار چیست، اظهار کرد: برخی از این اشعار را برای مراسم‌ها می‌سراییم و برخی را هم برای مخاطب. به نظر من هر شعری خودش می‌گوید که برای چه منظوری سروده شده است.

امینی ادامه داد: برخی اشعار آیینی کاربردی هستند و خیلی با عالم شعر ارتباط ویژه‌ای ندارند برخی دیگر از اشعار هم مناسبتی هستند و به خاطر مناسبات مردمی سروده می‌شوند که البته من چندان با آن موافق نیستم. اشعار بیابانکی نه مناسبتی است و نه برای اثبات دیانت او به کار می‌رود. این اشعار بخشی از طبیعت شاعرانه اوست و حال و هوا و سابقه همه شعرهای او را دارد.

نویسنده کتاب «لبخند سعدی» افزود: در شعر مذهبی با موضوع عجین بودن با سنت مواجهیم و بخش مهمی از سنت هم برای ما موضوع و محتواست. شاید بشود در داستان‌های اساطیری دخل و تصرفی کرد و با آن تغییر شعر گفت اما در شعر مذهبی با اتفاقاتی روبروییم که نمی‌شود در آن دست برد.
در پایان مراسم سعید بیابانکی کتاب خود را برای علاقمندان امضا کرد.