ریزش آجرها، ترک‌خوردگی پایه‌ها و رطوبت دیوارهای پل‌های تاریخی اصفهان گویی تمامی ندارد. درحالی یکی دیگر از پل‌های تاریخی اصفهان به نم نشسته است که پیش از این کارشناسان و فعالان‌میراث‌فرهنگی وضعیت پل های تاریخی را نگران‌کننده اعلام کرده بودند .
در حال حاضر پل تاریخی شهرستان به‌دلیل ترک‌خوردگی پایه‌ها و رطوبت دیوارها وضعیت نگران‌کننده‌ای پیدا کرده است. این درحالی‌است که پل شهرستان یکی از کهن‌ترین پل‌های اصفهان محسوب می‌شود و تاریخ آن مربوط به دوره‌های متعدد است. گویی نقش پلی را ایفا میکند که ارتباطی میان قبل و بعد از اسلام زده‌است .
پل تاریخی شهرستان به عنوان یکی از قدیمی‌ترین پل‌های تاریخی ایران در حال حاضر وضعیت مطلوبی ندارد و با این که از یک سال پیش این آسیبها بر بدنه پل مشهود بوده و چندبار وضعیت آن به اطلاع مسئولان سازمان میراث فرهنگی رسیده، ولی با وجود شرایطی که به خاطر بی‌آبی زاینده‌رود برای مرمت این پل فراهم است، تاکنون اقدامی برای مرمت آسیبها نشده است.
به گفته فعالان میراث فرهنگی در حال حاضر، شاهد ریزش آجرها، ترک خوردگی‌پایه‌ها و ریزش سنگ‌های آن، نم کشیدگی دیوارها، یادگاری نویسی و نصب آگهی بر بدنه پل، عدم جمع آوری رسوبات و نخاله‌های زیر پل، رویش گیاهان بر بدنه و پایه‌های پل، آتش افروزی افراد ناگاه در زیر پل و تبدیل آن محل به مکانی برای از بین بردن پلاک و اسناد و خودروهای مسروقه توسط سارقان هستیم.
دوستداران میراث فرهنگی معتقدند هم اکنون به دلیل خشکی طولانی مدت زاینده‌رود، ضرورت پایش مرتب وضعیت پل‌های تاریخی اصفهان را نباید فراموش کرد تا از هرگونه نشست و آسیب بیشتر بر این آثار ارزشمند پیشگیری شود.
پل شهرستان قدیمی‌ترین پل بر زاینده‌رود و یکی از کهن‌ترین پل‌های ایران است. قدمت شالوده اصلی این پل به دوران هخامنشیان بازمی‌گردد. اما ساختار امروزی آن از دوران ساسانی برجا مانده و در دوره های تاریخی بعدی مثل دیلمیان، سلجوقیان و صفویان مورد بازسازی قرار گرفته است. پل شهرستان ۱۰۸ متر طول و ۱۳ دهانه اصلی دارد. پایه‌های این پل روی سنگ‌های طبیعی کف رودخانه استوار شده است.
در حال حاضر پل تاریخی شهرستان به‌دلیل ترک‌خوردگی پایه‌ها و رطوبت دیوارها وضعیت نگران‌کننده‌ای پیدا کرده است. این درحالی‌است که پل شهرستان یکی از کهن‌ترین پل‌های اصفهان محسوب می‌شود و تاریخ آن مربوط به دوره‌های متعدد است. گویی نقش پلی را ایفا میکند که ارتباطی میان قبل و بعد از اسلام زده‌است .
پل تاریخی شهرستان به عنوان یکی از قدیمی‌ترین پل‌های تاریخی ایران در حال حاضر وضعیت مطلوبی ندارد و با این که از یک سال پیش این آسیبها بر بدنه پل مشهود بوده و چندبار وضعیت آن به اطلاع مسئولان سازمان میراث فرهنگی رسیده، ولی با وجود شرایطی که به خاطر بی‌آبی زاینده‌رود برای مرمت این پل فراهم است، تاکنون اقدامی برای مرمت آسیبها نشده است.
به گفته فعالان میراث فرهنگی در حال حاضر، شاهد ریزش آجرها، ترک خوردگی‌پایه‌ها و ریزش سنگ‌های آن، نم کشیدگی دیوارها، یادگاری نویسی و نصب آگهی بر بدنه پل، عدم جمع آوری رسوبات و نخاله‌های زیر پل، رویش گیاهان بر بدنه و پایه‌های پل، آتش افروزی افراد ناگاه در زیر پل و تبدیل آن محل به مکانی برای از بین بردن پلاک و اسناد و خودروهای مسروقه توسط سارقان هستیم.
دوستداران میراث فرهنگی معتقدند هم اکنون به دلیل خشکی طولانی مدت زاینده‌رود، ضرورت پایش مرتب وضعیت پل‌های تاریخی اصفهان را نباید فراموش کرد تا از هرگونه نشست و آسیب بیشتر بر این آثار ارزشمند پیشگیری شود.
پل شهرستان قدیمی‌ترین پل بر زاینده‌رود و یکی از کهن‌ترین پل‌های ایران است. قدمت شالوده اصلی این پل به دوران هخامنشیان بازمی‌گردد. اما ساختار امروزی آن از دوران ساسانی برجا مانده و در دوره های تاریخی بعدی مثل دیلمیان، سلجوقیان و صفویان مورد بازسازی قرار گرفته است. پل شهرستان ۱۰۸ متر طول و ۱۳ دهانه اصلی دارد. پایه‌های این پل روی سنگ‌های طبیعی کف رودخانه استوار شده است.