در سال 1309 در شهر زيبا و رويائي لاهيجان متولد شد. ايام کودکي و نوجواني را در آن ديار سر سبز و با خاطرات فراموش نشدني که همه ضميرباطن او را بر گرفته، گذراند.
در سال 1329 بر اثر اتفاقي به لطف زنده ياد استاد دکتر محمد علي مجتهدي براي ادامه تحصيلات متوسطه به دبيرستان البرز تهران آمد و سپس از دانشکده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران در سال 1338 فارغ التحصيل شد. از آن سالها علاوه بر نقاشي و خط نقاشي در عرصه معماري و پارک سازي و فضاي سبز فعاليت داشته و بيش از نيم قرن در عالم هنر مي‌کوشد و حاصل آن شرکت در ده‌ها نمايشگاه جمعي و اختصاصي همراه با نقاشان ايران و جهان است.
نمايشگاههاي اختصاصي:
1337 باشگاه معلمين مهرگان، تهران1343 گالري صبا، تهران
1344 گالري بورگز، تهران
1347 گالري سيحون، تهران
1349 گالري سيروس، پاريس
1349 گالري خانه 92، تهران
1351 گالري خانه 92، تهران
1352 گالري سن پل، استکهلم
1353 گالري خانه 92، تهران
1353 گالري خانه 92، تهران
1356 گالري خانه 4، تهران
1358 گالري خانه 92، تهران
1360 انجمن فرهنگي فرانسه
1360 گالري خانه 4، تهران
1362 موزه هنرهاي معاصر تهران
1364 گالري بنسگون، استکهلم
1364 خانه آقاي موتون، تهران
1365 خانه آقاي کومانو، تهران
1365 گالري خانه 4، تهران
1367 گالري خانه 4، تهران
1368 گالري خانه 4، تهران
1369 گالري خانه 4، تهران
1369 گالري کلاسيک اصفهان
1370 گالري هنر، رشت
1370 گالري پاريز، رفسنجان
1371 گالري اوريوم، سويس
1371 گالري خانه 4، تهران
1372 گالري حکيم نظامي، تهران
1373 گالري کلاسيک اصفهان
1373 گالري خانه 4، تهران
1374 گالري خانه 4، تهران
1375 گالري خانه 4، تهران
1376 گالري خانه 4، تهران
1377 آشيان نقش و مهر، تهران
1377 برج مينياتور، تهران
1377 آشيان نقش و مهر، تهران
1378 گالري اوريوم، سويس
1379 گالري آتبين، تهران
1379 گالري آناهيتا، لس آنجلس
1379 گالري حوريان، سانفرانسيسکو
1380 آشيان نقش و مهر، تهران
1381 آشيان نقش و مهر، تهران
1382 آشيان نقش و مهر، تهران
1383 آشيان نقش و مهر، تهران
1383 موزه معاصر اصفهان
1383 شهرداري ويسبادن، آلمان
1384 فرهنگستان هنر صبا
1384 مجتمع فرهنگي سنندج
1384 آشيان نقش و مهر، تهران
مختصری درباره آثار این هنرمند:
آثار حسین محجوبی به عنوان یکی از پیشکسوتان نقاشی نوگرای ایران حایز ارزش‌های زیادی است. این نسل از نقاشان ایران راهی را در پیش گرفتند که پیش از آن جایی در نقاشی ایران نداشت. در روزگاری که شیوه واقع گرایانه کمال الملک از یک سو و فرم‌های نازک مینیاتورهای حسین بهزاد از سوی دیگر هنر ایران را در بر گرفته بود؛ شاید کمتر تصور می شد هنر نقاشی در ایران به چنین آزادی در بیان دست یابد. موج نو نقاشی ایران سنت های گذشته را شکافت و نو زاده ای ازین میان متولد شد که پیش از این تاریخ نقاشی نظیرش را ندیده بود.
آثار حسین محجوبی به عنوان یکی از هنرمندان بنام نقاشی مدرن ایران بیش‌تر در غالب طبیعت خلق شده‌اند. این موضوع شاید به سبب توجه نا خود آگاه هنرمند به زادگاه و خاطرات کودکی اوست. این هنرمند از سوی دیگر نیز با طبیعت هم پیوند است. علاقه او را به عناصر طبیعی به راحتی می توان از رشته دانشگاهی‌اش در یافت. این هنرمند در رشته معماری فضای سبز از دانشکده هنرهای زیبا به ادامه تحصیل پرداخته و پس از آن هم در این حوزه فعالیت هایی انجام داده است. از جمله کارهای ماندگار او در زمینه رشته تحصیلی‌اش، طراحی پارک ساعی تهران است. شاید بن مایه ذهن او برگرفته از محیط زیست زیبای زادگاهش است. به هر روی توجه و دقت این هنرمند در طبیعت و نحوه پالایش فرم های طبیعی چنان با لطافت در آثار وی صورت گرفته است که نمی توان آن را تنها یک اتفاق ساده و یا یک مهارت دانست. او سال ها به دقت طبیعت را از نظر گذرانده و ساعت‌ها در فرم‌ها و رنگ‌های شاخ و برگ درختان به مراقبه پرداخته و اکنون آثار او نگاهی پالایش یافته از طبیعت است که در پس آن دانش عمیق این هنرمند به محیط زیستش قرار دارد. او شاخه‌های درختان و آن ها را خیلی خوب می‌شناسد. گویی فرم‌های طبیعت در ذهن او با لطافتی بی نظیر استحاله می یابند و به نقش‌هایی دلپذیر برای مخاطبانش بدل می شوند.
در آثار او آرامشی سرشار از دقت موج می زند. آرامشی که حکایت از درون منتظم بک نقاش دارد. رنگ‌های تلطیف شده در آثار او مناظر بی بدیل بهاری را تدائی می کنند. گاه مخاطب می تواند به درون نقش‌های این هنرمند سری بزند و در مناظر رویایی آن گام بردارد. لطافت و ظرافت حاکم بر آثار این هنرمند قدری به آثار نقاشان ونیز نزدیک است. از سوی دیگر آرامش یک طبیعت رویایی که در آثار این هنرمند دیده می‌شود؛ بیننده را به یاد آثار نقاشان منظره ساز هلندی می‌اندازد.
آثار او نگاهی عظمت گرا به طبیعت دارد. غالب درختان او یا بسیار بلند و یا بسیار پهن و وسیع هستند. البته این عظمت هیچ گاه جسمانی نیست. درختان محجوبی در عین آن که بسیار عظیم الجثه می نمایند، به ظرافت حریری پر نقش می مانند. تا بدان جا که می‌توان عبور نور را از آن ها احساس کرد.
یکی دیگر از عناصر در کار این هنرمند نقاش حیوان‌هایی هستند که بدن‌هایی نرم و پیچان دارند. در نمایش پیکر انسان ها نیز آثار محجوبی مایه‌هایی از مینیاتور را در آثار خود حفظ کرده است. این شباهت نه از جهت فرم که از جنبه برخورد با انسان به هنگام قرار گیری اش در محیط طبیعی قابل توجه است. انسان ها کوچک اندام و مستغرق در منظره طبیعی به نمایش در آمده اند. برخوردی که بیننده را به یاد نقاشی های مکتب تبریز صفوی می اندازد.
به هر روی محجوبی و آثار نقاشی او در ایران و جهان شناخته شده هستند و با اندک توجهی می توان نگاه متمایز و هنرمندانه او را به نقاشی دریافت.
