مستند «عکاس صلح» به زندگی شخصی و فعالیت های هنری در قالب عکاسی جنگ و مستند سازی رضا برجی عکاس و هنرمند کشورمان میپردازد. گفتگو با بزرگان عرصه هنر و ر سانه بخشی دیگر این رسانه است که مخاطب در این مستند آن را خواهید دید.
مستند «عکاس صلح» به تهیه کنندگی فرهنگسرای رسانه و کارگردانی سید احمد معصومی نژاد، دوشنبه 29 آبان ماه ساعت 21 به مدت 20 دقیقه از شبکه پنج سیما پخش می شود.
درباره استاد رضا برجی
استاد رضا برجی مردی است که صدای شاتر دوربینش در میان صدای توپ و تفنگ 14 جنگ بین الملی دهه های 60 و 70 و 80 قطع نشد. مردی که از جنس عافیت طلبی های هنرمندان این زمانه نیست . هنرش همراه با خبرنگاری، او را در بین خبر نگاران بحران، رکورد دار حضور در جنگ کرده است.رضا برجی متولد اسفند ۱۳۴۳همدان است. از نوزده سالگی عکاسی را در جبههها آغاز کرد و ابتدا برای واحد تبلیغاتی لشکر سیدالشهدا عکاسی میکرد. از اواخر سال ۱۳۶۵ به گروه «روایت فتح» پیوست. در فاو برای اولین بار شیمیایی شد و اکنون جانباز ۴۵ درصد است.
درباره رضا برجی میگویند، اکنون رکورددار حضور در 14 جنگ بین المللی است. جنگ های ایران و عراق، افغانستان، تاجیکستان، کشمیر، هند و پاکستان، قره باغ، چچن، بوسنی، کوزوو، لبنان، سومالی، سودان، غزه و جنگهای خلیج فارس از جنگ هایی هستند که وی با قاب دوربین به ثبت آنها پرداخته است.
تنها ۶ خبرنگار در دنیا هستند که ملامحمد عمر، رهبر طالبان افغانستان را از نزدیک دیده اند، ولی فقط شاید یک خبرنگار در دنیا وجود داشته باشد که سه هفته با اسامه بن لادن، رهبر گروه القاعده زندگی کرده باشد و او کسی نیست غیر از رضا برجی، عکاس، مستندساز و خبرنگار ایرانی که تاکنون در ۱۴ جنگ بین المللی حضور داشته و وقایع آن ها را ثبت و ضبط کرده است.
همچنین برجی یکی از همان خبرنگارهایی به شمار میرود که ملامحمدعمر را از نزدیک دیده است؛ او همراه محمدحسین جعفریان ملاقات کوتاهی با رهبر گروه طالبان افغانستان داشته اند.
رضا برجی عکاس و مستندسازی بی قرار است. این هنرمند عکاس از نوزده سالگی عکاسی را در جبهه ها آغاز کرد و ابتدا برای سپاه پاسداران عکاسی میکرد و همانطور که گفته شد، از اواخر سال 1365 به گروه "روایت فتح" پیوست.
وی یکی از اعضای ثابت این گروه شد و در ثبت تصویرهای جنگی و پشت جبهه در مجموعه ماندگار روایت فتح نقش فعالی داشت.
در طول همین سال ها در جریان یکی از بمباران های شیمیایی دشمن آسیب دید و زخم های این آسیب، هنوز بر جسم و جان اوست و نیاز به مداواهای مداوم و دشوار دارد.
نمایشگاه انفرادی عکس هایش در آلمان، بوسنی، لبنان، هند، سوریه، پاکستان، ترکیه و اتریش برگزار شده و در نمایشگاه های جمعی از 11 کشور جهان شرکت کرده، ضمن این که نمایشگاه عکس هایش در شهرهای مختلف ایران هم برپا شده است.
عضویت در هیات داوران جشنواره های فیلم مستند و مسابقات عکاسی ایران و جهان، نگارش مقالاتی در زمینه فرهنگ، رسانه و سینما، نوشتن چند کتاب از جمله سه گزارش، تونل گیلاس، پدر- پسر- خون و ... ساخت دوازده سریال تلویزیونی و 44 فیلم مستند بلند وکوتاه، دریافت جایزه بهترین فیلم و کارگردانی در جشنواره سوم سیما برای سریال مدال های شکسته و اولین نشان ایثار به عنوان هنرمند جانباز، سر فصل های کارنامه حرفه ای اوست.
از کارهای او، مستند بلند "سواحل اشک و زیتون" از جنگ 33 روزه لبنان است که در هنگامه حمله ارتش اسراییل به جنوب لبنان در تابستان سه سال پیش ساخته شده است.
"مادران سربرنیتسا" درباره فجایع بوسنی هم مستند دیگری اوست. این فیلم درباره قتل عامی است که صرب ها در اواسط دهه 1990 طی 48 ساعت در بوسنی کردند و از آن پس هر سال مادران کشته شدگان مراسمی را در سالگرد آن واقعه به یاد فرزندان شان برگزار میکنند.
این مستند حاصل پنج سفر برجی طی دو سال به بوسنی برای تحقیق و تصویربرداری گفت و گو با مادران کشته شدگان است.