۱۵ مهر ۱۳۸۹
هنر و معماری ایرانی (اسلامی) بخش2
در معماري، اولين نمونه شگفت‌انگيزي اين حضور، مسجد جامع قرطبه است. مسجدي كه يكي از معماري‌هاي شكوهمند جهان اسلام است و در سال 168 هجري بناي آن توسط «عبدالرحم
۱۳ مهر ۱۳۸۹
سراغ ما تو بیا ای بهار جاویدم
سراغ ما تو بيا اي بهار جاويدم كه از فراق تو سردي گرفته اميدم نمي‌توان ز دو چشمت نخواند آية حُسن ملازم است نگاهت براي خورشيدم زمان هجرت تو سال و ماه نشناسد سفيد مويي
۱۳ مهر ۱۳۸۹
یا امام العصر ما زان توایم
يا امام العصر ما زان توايم بندة انعام و احسان توايم برنمي‌داريم سر از خاك درت تا ابد بر عهد و پيمان توايم در صراط مستقيم بندگي پيرو ارشاد و برهان توايم پُر شود از فت
۱۳ مهر ۱۳۸۹
هلا روز و شب فانی چشم تو
هلا روز و شب فاني چشم تو دلم شد چراغاني چشم تو به مهمان، شراب عطش مي‌دهد شگفت است مهماني چشم تو بنا را بر اصل خماري نهاد ز روز ازل باني چشم تو پر از مثنوي‌هاي رندان
۱۳ مهر ۱۳۸۹
از سر کوی تو گیرم که روم جای دگر
از سر كوي تو گيرم كه روم جاي دگر كو دلي را كه سپارم به دلآراي دگر عاقبت از سر كوي تو برون بايد رفت گيرم امروز دگر ماندم و فرداي دگر مگر آزاد كني، ورنه چو من بنده
۱۳ مهر ۱۳۸۹
چه شود به چهره ی زرد من، نظری ز بهر خدا کنی
چه شود به چهره ي زرد من، نظري ز بهر خدا كني كه اگر كني همه درد من، به يكي اشاره دوا كني تو شهي و كشور جان ترا، تو مهي و جان جهان ترا ز ره كرم چه زيان ترا، كه نظر به حال
۱۳ مهر ۱۳۸۹
همه دردم، همه داغم، همه عشقم، همه سوزم
همه دردم، همه داغم، همه عشقم، همه سوزم همه در هم گذرد هر مه و سال وشب و روزم وصل و هجرم شده آسان همه از دولت هجرت چه بخندم، جه بگريم، چه بسازم، چه بسوزم گفتني ني
۱۳ مهر ۱۳۸۹
ای فیلسوف عشق که معنا نمی شوی
اي چهار چوب ذوق كه حاشا نمي شوي اي فيلسوف عشق كه معنا نمي شوي اي حجم آتش عطش شوق و آشتي كه در دهان سينه من جا نمي شوي يك عمر پاي پرچمتان سينه مي زنيم جان ت
۱۳ مهر ۱۳۸۹
نمی از چشم های توست چشمه، رود، دریا هم
نمي از چشم هاي توست چشمه، رود، دريا هم كمي از رد پاي توست جنگل، كوه ، صحرا هم تو از تورات وانجيل و زبور از نور لبريزي تو قرآني ، زمين محو شكوهت، آسمان ها هم جهان نيلي اس
۱۳ مهر ۱۳۸۹
زده مهدیا! به کام غزل، لب نام تو چه حلاوتی!
لب ما و قصه‌ي زلف تو، چه توهمي! چه حكايتي! تو و سر زدن به خيال ما، چه ترحمي! چه سخاوتي! به نماز صبح و شبت سلام! و به نور در نسبت سلام! و به خال كنج لبت سلام! چه تبسمي! چ
۱۳ مهر ۱۳۸۹
گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
گلعذاري ز گلستان جهان ما را بس زين چمن سايه آن سرو روان ما را بس من و همصحبتي اهل ريا دورم باد از گرانان جهان رطل گران ما را بس قصر فردوس به پاداش عمل مي‌بخشند
۱۳ مهر ۱۳۸۹
وسعت سوز مرا زمزمه ی ســاز کم است
وسعت سوز مرا زمزمه ي ســاز كم است زخمه ي ســاز مرا فرصـــت آواز كم است كهكشاني ست به هر گوشه ي چشمت ..اما در هـواي نظـــــــرت قدرت پرواز كم است با رديفي كه دوچ
۱۳ مهر ۱۳۸۹
گل همیشه بهار
لغات پر زده ي دل به لب سرود شدند و شاه بيت غزلهاي هرچه بود شدند بهار در پس پنهان برگ مي چرخيد اگرچه ثانيه ها از تپش كبود شدند به پاي بوسي چشمان روشن باران تمام چلچله ها
۱۳ مهر ۱۳۸۹
عزیز فاطمه
از حصار فاصله بر من تبسم ميكني ابرها را با سلامي در دلم گم ميكني در كدامين جاده هستي ؟ تك سوار بي نشان ؟ با نگاهت ماه را مد تلاطم ميكني با نوائي سبز ، همرنگ سكوت مصطفي ه
۱۳ مهر ۱۳۸۹
مسافر آدینه ها
براي عافيتِ تو ، نماز مي خوانم به سوز و آهِ دل و اشك و ناز ، مي خوانم درونِ كعبة دل ، معتكف شدم ، مولا دعاي آمدنت با نياز مي خوانم الا مسافر آدينه ها كجائي تو؟ سما
۱۲ مهر ۱۳۸۹
هنر و معماری ایرانی(اسلامی) بخش 1
جهاني شدن را با سه رويكرد مورد توجه و تأمل قرار داده‌اند. گروهي آن را معادل غربي شدن قلمداد كرده و چون اين تمدن را فاقد صلاحيت‌هاي لازم براي جهانشمولي فرهنگ و
۱۱ مهر ۱۳۸۹
کاروان‌سرا
نام كاروانسرا تركيبي است از كاروان (كاربان) به معني گروهي مسافر كه گـروهـي سفر مـي كنند. و سراي، به معنـي خـانـه ومكان. هـردو واژه برگرفته از زبان پهلوي است. ساده تر ا
۱۰ مهر ۱۳۸۹
مکتب شعر دینی در ایران
«حرف» بود، «کلمه» شد، «جمله» شد و جمله جمله هستی در فضای عطرآگین نیاز، هستی یافتند. نبودها، بود شدند و بودها، ممدود. در سایه‌ساری که عشق چتر خویش را بر ذره ذره خاک و افلاک، گشوده بود.
۱۰ مهر ۱۳۸۹
کافی: شعر علوی در شعر آیینی فراوانی بیشتری دارد
غلام‌رضا كافي، فراواني شعر علوي را نسبت به شعر توحيدي و شعر نبوي بيشتر مي‌داند و معتقد است آن‌جا كه شاعران به مرثيه در شعر علوي روي آورده‌اند پيوندهاي عميقي
۱۰ مهر ۱۳۸۹
شعر عاشورایی موفقتر از داستان
محمد صحتي سردرودي محقق و پژوهشگر گفت: غلو و افراط گري در شعر آييني پيشرفت ادبي در اين حوزه را كمرنگ كرده و موجبات بدنامي ادبيات آييني مي‌شود. كتابي درباره تحريفات ع